நடைபயிற்சி

பழனிச்சாமி வழக்கம் போல மாலை நேர நடைபயிற்சிக்கு சென்று கொண்டு இருந்தார். செயின்ட். சூசை பள்ளியை நெருங்கிக்கொண்டு இருந்தபோது, யாரோ அவருடைய தோள் மீது கை போட்டார்கள்.
பீட்டர் : ஹேய் பழனிச்சாமி, நீயும் வாக்கிங் போறியா
பழனிச்சாமி : ஆமாம் பா, அந்த நேரு மைதானத்திற்கு போனவுடனே ஜாகிங் பண்ண வேண்டியது தான் !
பீட்டர் : ஜாங்கிங்கா ?! அதெல்லாம் நம்மலால முடியாது, நமக்கு வாக்கிங் தான், மைதானம் வரைக்கும் நான் கூட வரேன்
பழனிச்சாமி : ஆமாம் பா, யாருமே மைதானம் வரைக்கும் தான் வரமுடியும், அதுக்கு மேல யாரும் வரமுடியாது..
பீட்டர் : ஹா ஹா ஹா ! சரியா சொன்ன போ !
சிறிது நேரம் அமைதியாக நடந்தார்கள், திடீரென்று பீட்டருக்கு ஒரு சந்தேகம் !
பீட்டர் : ஏன் பா பழனிச்சாமி? சர்சுக்கெல்லாம் போறியே, அந்த இயேசுவால எல்லாரையும் குணப்படுத்த முடியுமா?
பழனிச்சாமி : நிச்சயமா முடியுமே ! கிறிஸ்தவ குடும்பத்தில பிறந்திட்டு நீயே இப்டி கேக்கிறியே
பீட்டர் : அப்டீன்னா அங்க பாரு (மைதானத்தில் இருந்து வெளியே வருகிறவர்களை நோக்கி கையை காட்டுகிறான் பீட்டர்) ! அவரு போறப்பயும் கையில குச்சிய ஊனிகிட்டு போனாரு, இந்த சுகமளிக்கும் பெருவிழா முடிஞ்சி வெளிய வரும்போதும் குச்சிய ஊனிகிட்டே வர்றாரு ! ஏன்?
பழனிச்சாமி : தெரியல பா ! ஆனா ஒன்னும் உறுதி உடம்பு குணம் அடையறதுக்காக மட்டும் இல்ல, மனசு குணம் அடையறதுக்காகவும் தான் எல்லாரும் இயேசுகிட்ட வர்றாங்க, நான் இந்த கிறிஸ்தவர்கள எவ்வளவு எதிர்த்து இருக்கேன்னு தெரியும்ல ! அவர் மேல நம்பிக்க வெச்சிருக்கவுங்க செத்ததுக்கு அப்றமா எல்லாரும் குணம் அடைஞ்சிருவாங்கன்னு சொன்னா நம்ப மாட்ட, சரி விடு
அவர்கள் பேசிக்கொண்டு இருந்தபோது, ரோட்டில் போட்டி போட்டுக்கொண்டு வந்த லாரி ஒன்று, திசை மாறி பழனிச்சாமி அருகே வந்து, அவரை லேசாக மோதிவிட்டு சென்றது, பழத்த காயத்துடன் அவர் இரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்தார். பீட்டர் அவரை மருத்துவமனைக்கு எடுத்துச் சென்றார்.
இதுவரை ஒருபோதும் ஜெபம் செய்யாது இருந்த பீட்டர் முதல் முறையாக பழனிச்சாமியின் கடவுளிடம் வேண்டினான். சர்ச்சில் இருந்து ஒவ்வொரு மணிநேரத்திற்கும் யாராவது ஒருவர் வந்து ஜெபித்தனர்.
அப்போது டாக்டர் வந்தார்..
“மன்னிக்கனும், இனிமே பழனிச்சாமிய எங்களால காப்பாத முடியாது ! மூளை செயலிழந்துடுச்சி, சுவாசக்கருவிய எடுத்ததும் உயிர் போயிடும், எப்ப எடுக்கனும்னு நீங்க தான் சொல்லனும் என்றார் !”
மனைவியும், உறவினர்களும் மாரை அடித்துகொண்டு அழுதனர், ஆனால் பீட்டர் மனம்தளராமல் ஜெபித்தார். அடுத்த நாள் சுவாசக்கருவியை அகற்றச் சென்றபோது, திடீரென்று பழனிச்சாமி கண்விழித்து எழுந்தார்..
டாக்டர்களுக்கே ஆச்சரியம் தாங்க முடியவில்லை, “இட்ஸ் ஏ மெடிக்கல் மிராக்கில் !” என்றனர்
பழனிச்சாமியுடன் அன்று மகிழ்ச்சியாக பேசிவிட்டு வீட்டுக்கு சென்றார் பீட்டர்.
முதல் முறையாக இயேசுவிடம் அழுது ஜெபித்துவிட்டு, தன் கட்டை காலை கழற்றி வைத்துவிட்டு உறங்கச் சென்றார் பீட்டர்.

கதை எழுதியவர் : ஜெயசீலன் சாமுவேல்